Polski Związek Motorowy

Trener 2011 roku - Marek Cieślak
 

"TRENER 2011 ROKU. Marek Cieślak triumfatorem w Plebiscycie "Przeglądu Sportowego" na 10 Najlepszych Sportowców Polski. Żużlowego szkoleniowca nagrodziliśmy za trzeci z rzędu złoty medal, który w finale Drużynowego Pucharu Świata wywalczyła reprezentacja Polski oraz za tytuł mistrza Polski z Falubazem Zielona Góra.

Choć kadrę prowadzi już od kilku lat, to ciągle jest głodny sukcesów – mówi o Marku Cieślaku mistrz świata Tomasz Gollob. – Nigdy się nie poddaje, świetnie sobie radzi z presją towarzyszącą zawodom żużlowym i do ostatniego wyścigu, bez względu na okoliczności, wierzy w nasze zwycięstwo. I tą wiarą potrafi nas zarazić. Właśnie dlatego jest taki dobry  – tłumaczy Gollob.

Mistrz selekcji

Opinia kTomasza Golloba nie powinna dziwić. Jason Crump, multimedalista Grand Prix, który przez wiele lat pracował z Cieślakiem w WTS-ie Wrocław, nieraz mówił, iż „jest on najlepszym trenerem na świecie". Zresztą, w trakcie zawodów Crump miał pełne zaufanie do opiekuna. Kiedyś były prezes WTS Andrzej Rusko dziwił się nawet, że tak wielki zawodnik podchodził do Cieślaka i pytał jaką linią jazdy ma się poruszać po torze. – On ma jechać, a ja jestem od tego, żeby patrzeć, jak zmienia się nawierzchnia. I wyciągać wnioski – wyjaśniał pan Marek swojemu szefowi zachowanie Jasona.

Zdaniem Zenona Plecha, wicemistrza świata i wielkiej gwiazdy naszego żużla w latach siedemdziesiątych, Cieślak jest przede wszystkim mistrzem selekcji. – Dobiera zawodników i wyciska ich jak cytrynę. U niego każdy z powołanych żużlowców pokazuje to, co  aktualnie jest w nim najlepsze. Marek ma też kapitalny, rzekłbym partnerski układ z Gollobem. Rozmawia z nim o składzie, bardzo poważnie traktuje jego podpowiedzi, a wdzięczny Tomek odpłaca świetną jazdą na torze. Nie wiem czy Gollob pojechałby w reprezentacji tak dobrze, i z takim poświęceniem, dla innego szkoleniowca. Dla Marka, w ostatnim finale w Gorzowie stanął na głowie – uważa Plech.

Krzysztof Cegielski, były żużlowiec, a obecnie menedżer reprezentanta Janusza Kołodzieja, widzi w Cieślaku fachowca w stwarzaniu dobrej atmosfery. – Na początku ubiegłego roku, kiedy Cieślak nie wsparł buntu przeciwko tłumikom, wydawało się, że kadrowicze i trener stoją po przeciwnych stronach barykady. Jednak strony szybko znalazły wspólny język, bo trener jest człowiekiem, na którego nie można się długo gniewać. Potrafi zadbać o odpowiedni klimat i skupić wszystkich wokół jednego celu. U niego nie ma podziałów, zazdrości, ani chorych sytuacji – wylicza Cegielski.

Można usłyszeć opinie, że żużlowa kadra to samograj, który nie potrzebuje trenera. Gollob przypomina jednak, że w każdych z trzech ostatnich finałów był taki moment, w którym reprezentacja szła na dno, i wtedy do akcji wkraczał Cieślak. – Uspokajał, pocieszał, tonował napięcie i nagle wszystko odmieniało się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki – ocenia Gollob.

Wśród gwiazd

Cieślaka chwalą wszyscy reprezentanci. – I to też dobrze o nim świadczy. Umiejętne poruszanie się między sportowymi indywidualnościami jest wielką sztuką. Paradoksalnie największą zaletą trenera Cieślaka jest jednak to, że on gwiazdom nie przeszkadza. Nie wprowadza jakiś rewolucyjnych metod szkoleniowych. Zawodnicy robią u niego to, co uważają, że jest dla nich najlepsze. Obie strony znakomicie na tym wychodzą – komentuje Cegielski."

Treść z 'Przeglądu Sportowego"